ماکسیم گورکی نویسنده معاصر روسی، پس از مسافرتی که در اوایل قرن بیستم به آمریکا داشت، این سرزمین را «شهر شیطان زرد» نامید.

جامعه آمریکا را می‌توان «جمهوری سرمایه‌داران» یا شرکت سهامی‌ای مبتنی بر «سرمایه‌اندوزی، لذت‌گرایی مبتذل و افراط در سطحی‌گرایی» دانست.

«الکسی توکویل» جامعه‌شناس فرانسوی، در کتاب «دموکراسی در آمریکا» می‌نویسد: «من هیچ ملتی را سراغ ندارم که به اندازه مردم آمریکا عاشق پول باشند و پول چنین جایگاه مهمی در قلبشان داشته باشد. ملت آمریکا مجموعه‌ای از ماجراجویان و سوداگران است.»

جامعه آمریکا «پول‌سالار» است، اما نظام اقتصادی اجتماعی آن به گونه‌ای شکل گرفته است که همین مظهر از خودبیگانگی که ارزشی صرفاً اعتباری دارد؛ یعنی «پول»، از اساس ناعادلانه و غیرمنصفانه توزیع می‌گردد و در حالی که حتی شخصیت یک فرد را در آن جامعه با «پول» می‌سنجند، اما به همگان به اندازه رفع نیازشان پول داده نمی‌شود و ثروتی که حاصل تلاش گسترده عده کثیری است، به حساب بانکی متورم عده معدودی واریز می‌گردد.