صدای‌ تو پونهٔ خشک است در دستانم،که هرچه بیشتر خُردش میکنم بیشتر عطرش زندگی را برمی‌دارد

من نمی‌خواستم او را از دست بدهم مثل کتابی که از کتابخانه گرفتی اما دوست نداری آن را پس بدهی