اسطوره کاوی عشق در فرهنگ ایرانی

اسطوره کاوی عشق در فرهنگ ایرانی

اسطوره کاوی عشق در فرهنگ ایرانی

5.0
1 نفر |
1 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

0

خوانده‌ام

1

خواهم خواند

2

ناشر
سخن
شابک
9789643729370
تعداد صفحات
616
تاریخ انتشار
1398/2/28

توضیحات

        جهان یکی از بحرانی ترین دوران خود را در زمینه روابط عاطفی سپری می کند.این وضعیت جنبه جهانی دارد و یکی از جلوه های جهانی شدن است. امروزه بسیاری از روشنفکران در سراسر جهان به چرایی این وضعیت و چگونگی اصلاح آن می اندیشند. ادب فارسی که یکی از غنی ترین ادبیات جهانی محسوب می گردد، هنوز از توان لازم برای ایفای چنین نقشی برخوردار است. اگر اشعار و داستان های فارسی به طور جدی مورد تامل و توجه قرار گیرند، می تواند تجربیات جامعه ایرانی را به نسل امروز منتقل نمایند. به عبارت دیگر، ادبیات و شعر فارسی نه فقط بهترین گزارش از وضعیت و حال ایرانی هاست، بلکه در دل خود پندها و آموزه های بسیاری را نیز نهفته است که برخی از آن ها هنوز موثر و کارآمدند و این کتاب نیز پایه چنین نگرشی طراحی شده و شکل گرفت. این کتاب به اسطوره های عشق در فرهنگ ایرانی می پردازد و می کوشد که بخشی مهم از تجربیات روایی ادبیات فارسی در خصوص عشق را بازتاباند. معیار اصلی انتخاب اسطوره های عشق در ادب فارسی نیازهای کنونی جامعه بوده اند. به عبارت دیگر، منظور گردآوری مجموعه ای از روایت های عاشقانه در فرهنگ ایرانی نبود، بلکه هدفی ضروری تر وجود داشت و آن هم پرداختن به مصائب و مسائل روز با کمک اسطوره های بومی بود.فروشگاه اینترنتی سی بوک
      

یادداشت‌ها

          نویسنده محترم در 14 اسطوره و مضمون به بحث درباره عشق پرداخته و در هر فصل به صورت تطبیقی نسبت به مقایسه اسطوره های فرهنگ غرب یا شرق و سپس تحلیل مضمونی و دوره معاصر پرداخته است. در کل روایت جدیدی از موضوع عشق را ارائه داده اند. 
در بخش فرجام نظرات شخصی مولف در زمینه عشق شناسی و ضرورت تحول در زمینه اسطوره زایی و معاصر سازی فرهنگ نگرش به مقوله عشق و زیبایی را مطرح کرده که بیان نمونه ای از آن خالی از لطف نیست:
" عشق به دلیل فرهنگی بودن امری پویاست و به همین دلیل می تواند نشانه ای برای سنجش میزان مدنیت یک جامعه به شمار آید."
"برای اینکه میل بدوی و شهوانی به عشق انسان ساز و متعالی تبدیل شود تربیتی ویژه لازم است. 
... گذار از میل غریزی به عشق و از عشق بدوی به عشق مدنی نیازمند تربیت است.به عبارت دیگر، میل اولیه غریزی و بدون نیاز به تربیت و آموزش است، اما عشق یک ابداع انسانی بر پایه همان نیاز به شماری می رود. بنابراین، امری فرهنگی و در نتیجه اکتسابی تلقی می گردد. حال اگر این تربیت وجود نداشته باشد، شکل گیری عشق مدنی ممکن و میسر نمی گردد."
        

1