بر اساس نظرات ،یونگ توجه به بشقابهای پرنده یا به اصطلاح اشیای ناشناخته‌ی پرنده که در دهه‌ی ۱۹۵۰ میلادی به اوج خود رسید نتیجهی سردرگمی و تضاد در جهان آن دوره بود مردم میخواستند از زیر بار جنگ سرد و نبود اتحاد بین المللی رها .شوند آنها خواهان یک پارچگی و وحدت بودند یونگ خاطرنشان میکند که در زمان ،بحران نمادهای جدید ،خلق یا نمادهای کهن احیا می.شوند برای مثال در این دورههای آکنده از تردید و غیر انسانی ،سازی برخی افراد برای یافتن فردیت خود ممکن است به طالع بینی و برخی به فلسفه و مذاهب مشرق زمین یا مسیحیت اولیه روی آورند و تا تجلی نمادین خود بودن خویش را میسر سازند.

یونگ نوشت: هدف اصلی روان درمان گری انتقال فرد به جایگاهی غیر ممکن از حالت خوشبختی نیست. هدف این است که فرد در برابر ناملایمات و ناراحتیها، استقامت و شکیبایی فلسفی بیاموزد. شخصیت تحقق غایی خصیصه‌های ذاتی موجود زنده محسوب می‌شود و عملی بسیار شجاعانه است که در مواجهه با زندگی انجام می‌گیرد، تأیید مطلق هر آن چیزی است که فرد را تشکیل می‌دهد، موفقترین نوع سازگاری با شرایط جهان‌شمول بودن، همراه با بیشترین حد آزادی برای خودمختاری به حساب می‌آید.

تنها هدف وجودی انسان، افروختن چراغی در ظلمت بودن محض است. یونگ

اضافه بر ،این یونگ که مطالعات گسترده ی انسان شناختی در قاره ی آفریقا انجام داده بود متوجه شد که همین کهن الگوها را می‌توان در اسطوره های نژادهای بدوی نیز یافت. همچنین این کهن الگوها هم در هنر و دین معاصر و هم هنر و دین کهن ابراز می‌شوند. نتیجه گیری یونگ چنین بود اشکالی که تجربه ی کهن الگوها در هر انسان به خود می‌گیرد ممکن است از تنوع نامحدود برخوردار باشد؛ ولی همچون نمادهای ،کیمیاگری این تجربیات از انواع خاصی از کهن الگوها مشتق میشوند که ماهیت مرکزی دارند و الزاما جهان شمول هستند.