ترجمه، امری حساس و ظریف است و حساسیت و ظرافت آن متناسب با متنی که قرار است انتقال داده شود، تغییر می کند. یکی از حساس ترین حوزه های تخصصی ترجمه، حوزة ترجمة متون مقدس، به ویژه قرآن است. سال ها پیش از این، نوع خاصی از ترجمه در میان پیروان متون مقدس رواج یافت که به ترجمة «تحت اللفظی» شهرت یافت. این اتفاق با ورود مسیحیت به امپراتوری روم همراه بود. این نوع ترجمه نشان از ترس، احتیاط، احترام، خضوع و خشوع در مقابل متن مقدس بود. پس از  آن، در میانة سدة پنجم هجری ترجمه با دیدگاه تفسیری آمیخته شده و ترجمة تحت اللفظی مورد نقد قرار گرفت. در ادامه، از اواخر سدة یازده هـ ، ترجمه و تفسیر درهم آمیخت و تفسیر بر ترجمه غلبه یافت. البته باید اشاره کرد که دربارة ترجمه و تفسیر فارسی قرآن نیز دوره های مختلفی وجود دارد که خود همین دوره ها، بی ارتباط با تغییر دیدگاه دربارة متن مقدس و شیوة انتقال آن نیست. در کتاب حاضر، ضمن بیان معنا و مفهوم ترجمه، تفاوت ترجمه های مختلف قرآن از منظر ایدئولوژیک مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین ضمن معرفی متون منتخب و پدیدآورندگان آن، مقایسة ترجمه های مختلف در سه سطح واژگان، نحو و بافت متن معرفی شده است.