ادبیات روان و دلنشینی داشت، آمیخته با روایت‌ها، احادیث و اشعاری که به فهم مطلب خیلی کمک می‌کرد. 
سخنرانی‌های حاج آقا مجتبی  در سال ۶۰ بود که به صورت جلسه به جلسه با ترتیب و منظم  پیاده شدند، در ابتدای هر جلسه هم مطالب جلسه قبل خیلی خلاصه یادآوری شده که رشته بحث حفظ بشه و این خلاصه‌ها در پیوستگی مطلب خیلی به من کمک کرد. 
اثر مباحث اخلاقی وقتی بیشتر میشه که ضرورت اون موضوع برامون مسجل شده باشه و مثل بیمار محتاج به دارو سراغشون بریم نه صرفا برای دانش‌افزایی.