:بسیاری از عناصر جغرافیایی - تاریخی در شکل گیری فرهنگ آشپزی و نظام تغذیه هر جامعه ای نقش دارد. از این رو، آشپزی مفهومی فراتر از دستور پخت و پز غذاهاست و دانش ها و فنون گوناگون با این پدیده فرهنگی در تعامل دوسویه قرار دارند. دانشمندان رشته هایی چون پزشکی، هنر،جغرافیا،تاریخ ،ادبیات و جامعه شناسی برای تبیین و شناخت فضای زندگی مادی و اجتماعی جوامع به فرهنگ خورد و خوراک و شیوه آشپزی و نظام تغذیه ای آنها چشم داشته اند.از این رو، برخی بررسی و مطالعه انواع پیشینه آن جامعه دانسته اند.شان و طبقه اجتماعی و منش و خصلت افراد مختلف هر جامعه را می توا از شیوه های پخت و پز و سفره آرایی و آداب غذاخوردن آنها شناسایی کرد. چنان که مردم برخی از جوامع جمله معروفی دارند که به خوبی این مطلب را تایید می کند :«« ما همانی هستیم که می خوریم»». با گسترش و رشد مفهوم آشپزی و فرهنگ نظام تغذیه در حوزه های جامعه شناسی و انسان شناسی ، اصطلاح تازه ای به نام ««زبان غذا»» پدید آمد.ویژگی های معنایی زبان غذا به طور نمادین و رمزگونه ساختار فرهنگی و انگاره های دینی-آیینی هر جامعه ای را بازگو می کند.