برتری خفیف،کتابی  است در بین بسیار کتابهای انگیزشی.راهبردهای خوبی برای رسیدن به موفقیت در زمینه های مختلف بیان  می کند.راهبردهای ساده ای که تنها ۵ درصد  مردم گرایش به انجام آن دارند،بنابراین در دسته انسان های موفق قرار می گیرند و ۹۵ درصد مابقی،تنها به این دلیل که عملیاتی کردن این راهبردها را به دلیل ساده بودن، به کرات به تعویق می اندازند،در دسته انسان های ناموفق قرار می گیرند..
کتاب در ابتدا به خوبی پیش می رود،اما از اواسط آن گرفتار تکرار مکررات می شود که گاها از حوصله خواننده خارج می شود.
به نظرم برتری خفیف را نباید به یکباره خواند و در قفسه کتابخانه گذاشت.برای خیلی هامان،بهتر است که هر چند وقت یکبار سری به آن بزنیم و چند صفحه ای بخوانیم  تا  سختکوشی و نظم در کارها و هوشیاری در برابر گذر زمان و خیلی چیزهای دیگر که لازمه موفقیت است را بهِمان یادآوری کند.شاید دلیل آن همه تکرار  رمز و رموز موفقیت در کتاب هم،همین باشد تا به مرور،ملکه ذهنمان شود.
راستش کتاب را  که می خواندم،خیلی جاها متاسف میشدم ،برای اینکه میدیدم فرهنگ ملی و مذهبی ما سرشار از این تلنگرهاست که از آن غافلیم.در لابلای بسیاری از ابیات شعرای قدیم و جدید،ضرب المثل ها،احادیث و روایات و آیات قرآن کریم،نسخه های ضمانتی بسیاری برای رسیدن به موفقیت انسان موجود است و  با تاسف؛ آب در کوزه و ما،تشنه لبان می گردیم...