این کتاب گزارشی است انتقادی از اندیشه های فرهیختگان و نویسندگان اهل ادب انگلیس از نیمه دوم قرن نوزدهم تا امروز، در باب مهمترین مسائل فرهنگی و  اجتماعی .موضوع اصلی این کتاب بررسی مفهوم فرهنگ در سال های دهه 1850م و  پس از آن است که به((دوره انحطاط)) معروف بوده است .نویسندگانی که در این  کتاب معرفی شده اند عمدتا کسانی هستند که به مقوله آموزش عنایت داشته و به  صراحت جامعه را از امریکایی شدن برحذر داشته اند .در این مجموعه، از((ماتیو  آرنولد))، ((فرانک ریموندلی وس)) و ((ریموند ویلیامز)) این گونه یاد می شود  که نقد اخلاقی و بصیرت اجتماعی مربوط به مفهوم فرهنگ را بیان کرده اند . نویسندگان دیگر کتاب شامل دو گروه هستند :((گروهی که با آثار خود نشان می دهند  چگونه مفهوم فرهنگ به روش های گوناگون به کار برده شده و در طول سالیان تغییر  کرده است))، و ((گروهی که از حوزه های تخصصی گوناگون انتخاب شده اند)) .اسامی  برخی از دو گروه عبارت اند از :((برتراند راسل))، ((جرج ارول))، ((ریچارد  هنری تونی))، ((توماس استرن الیوت))، ((ریچارد هوگارت))، ((ریچارد وولهایم))  و ((جی.اچ .بن توک)) .نویسنده در این کتاب ابتدا تعریفی از روشنفکران به دست  می دهد، سپس نظریه های روشنفکران یاد شده را در باب فرهنگ، هنر، آموزش، دولت و  روابط این مفاهیم را بیان می کند .در خاتمه در فصلی با عنوان((نتیجه گیری : مطالعات فرهنگی)) مقوله فرهنگ در گذشته و حال بررسی و مقایسه می شود .