به نظرم بزرگ‌ترین چیزی که باید تغییر کنه منم، نه جهان.
        

          کتاب هایی که تو زمینه خودیاری هستن رو زرد میدونم
این هم نسبتا یه جوریه
        

          همینطور باهاش اشک می‌ریختم. نمی‌دونم چرا. نمی‌دونم چرا با کتاب اینطوری باید گریه کنم. ولی گریه‌م میومد. شاید از دیدن کسایی که تونستن تغییر ایجاد کنن. از ناتوانی خودم. از فکر کردن به فاجعه‌ها. از فکر کردن به پیامدهای تغییر. از ترس. از تاثر. نمی‌دونم. هیچی و همه چی...
شاید خلاصه‌ش اینه که باید شروع کنی. هرچند کوچیک، باید شروع کنی. نباید ناامید باشی، اینطور که من هستم...
        

          این کتاب مقدار زیادی روح آرمان‌گرام رو غلغلک داد و بر آن شدم که از نوشتن ریویوش سرسری نگذرم. این کتاب رو حقیقتا به هر کسی که دوست داره توی دنیای اطرافش تغییر(به طور خاص تغییر اجتماعی) ایجاد کنه و حتی دربارش فکر می‌کنه توصیه می‌کنم.

خیلی از ماها به این مسئله اذعان داریم که جهان به شدت به تغییر نیاز داره و بهش فکر می‌کنیم و رویابافی می‌کنیم ولی در عمل به این نتیجه می‌رسیم که اگر غیرممکن نباشه، دشواره پس امتحانش هم نمی‌کنیم.
این کتاب بعد از پیشگفتار دو فصل دارد چگونه دست به کار شویم و تغییری ایجاد کنیم  و چه چیزی را باید تغییر دهیم و چطور 
این کتاب پر از دل‌ گرمی و مثال‌های الهام بخش از افرادی است که به شکل‌های مختلف تونستند تغییراتی بزرگ یا کوچک ایجاد کنند و نویسنده در این کتاب خیلی ساده به افرادی که دوست دارند تغییری ایجاد کنند توصیه و راهکار و دل گرمی می‌ده و حتی ما رو به فکر وامی‌داره.
اولین مرحله غلبه بر این ناامیدی است که کاری از دست ما بر نمیاد که به نظر من مهم‌ترینه، مخصوصا توی ایران که بعضی اقدامات ممکنه به از دست دادن آزادی و حتی جونمون منجر بشه و شاید تو فصلای ابتدایی که از دیوار برلین و استقلال هند و نازی‌ها و اقدامات علیه نژاد پرستی در آمریکا می‌گه از انجام فهرست اقدامات غیر خشونت‌آمیز تو ایران بترسید اما لازم نیست برای تغییر دادن دنیا حتما چنین دست اقداماتی انجام داد؛ یک مثال از تغییر خیلی ساده ریچارد رینولدزه که شروع کرد به تمیز کردن گلدان‌های شهری نزدیک میدان خانه‌اش بعد دست به کار شد و توی اون‌ها گل و گیاه کاشت بعد از مدتی سایر ساکنان محله هم تحت تأثیر قرار گرفتند و به او پیوستند و کم‌کم یک جنبش به عنوان باغبان‌های چریک پدید اومد، البته یک در این راه یک سری چالش‌هایی هم داشت.
به نظر من جالب‌ترین قسمت کتاب اون‌جایی که درباره‌ی اهمیت پیوندهای اجتماعی می‌گه و همین طور اهمیت عشق و شفقت.
خوبی که این کتاب داره در انتها تعداد زیادی سایت، کتاب، ویدیو و... (چه اون‌هایی که تو روند کتاب معرفی شده بود چه نشده بود) تحت عنوان تمرین برای فهم بهتر مطالب کتاب آورده که اگر شما هم مثل من بعد از خوندن این کتاب تشنه‌تر شدید برید باز هم خودتون رو تشنه‌تر کنید.
----
پ ن ۱: حقیقتا نشر هنوز مترجم‌هایی بهتری برای کتاب‌های مدرسه زندگی داره تا کتاب‌سرای نیک، کاش هنوز اونا رو دوباره ترجمه کنه.
پ ن ۲: وقتی داشتم این ریویو رو می‌نوشتم یه دقیقه شک کردم غلغلک رو درست نوشتم یا نه که بعد از جست‌وجو در واژه‌نامه متوجه شدم هر دو شکل غلغلک و قلقلک درسته چون برای خودم جالب بود گفتم به شما هم بگم