براى درک آثار هنرى و لذت‏بردن از آن‏ها لازم نیست از معلوماتمان درباره? زندگى و عواطف و احساسات مربوط به آن یارى بجوییم. هنر، به‏تنهایى، ما را از جهان پویش‏هاى انسانى به جهان حظّ والاى زیباشناختى فرامى‏برد. با تأمل در آثار هنرى و تجربه? زیباشناسانه حاصل از آن، دمى از تعلقات روزمره? بشرى آزاد مى‏شویم؛ از گذشته و آینده مى‏رهیم و به ترازى فراتر از سَیَلان عادى حیات برکشیده مى‏شویم. این دیدگاه نمونه? بارزى است از دیدگاه‏هاى درون‏نگرانه در خصوص هنر که در تقابل با دیدگاه‏هاى برون‏نگرانه قرار مى‏گیرند. دیدگاه‏هاى برون‏نگرانه هنر را در متن تحولات اجتماعى بررسى مى‏کنند و از این رو جامعه‏شناسى هنر را پى مى‏نهند. این مجموعه، چنان که از نام آن نیز برمى‏آید، مى‏کوشد ضمن بررسى سیر تکوین نظریه‏هاى فلسفى و جامعه‏شناختى هنر، تازه‏ترین تحولات آن‏ها را به بحث بگزارد و نشان دهد که این نظریه‏ها در صورتبندى تعاریف متنوع از هنر، از دیدگاه‏هاى زیبایى‏شناختى و جامعه‏شناختى، چه نقشى ایفا مى‏کنند.