بر اساس منطق وقتی فشار به بیشترین میزان ممکن برسد، دست کم باید یکی از سیستم‌های غریزه به طور کامل فلج شود تا دیگری تقویت شود و در نهایت به قدرت یا ارباب تبدیل شود.

تنها شعار واقعی برای عدالت این است:" برابری برای هر آنچه برابر است و نابرابری برای هر آنچه نابرابر است."

دانشجو در مقام کاربر عملی شیوه درست "دیدن" باید کند، بی‌اعتماد و متمرد شود.

آیا ممکن است خرد بر کره‌ی زمین همچون کلاغی پدیدار شده باشد که فقط جذب بوی تعفن مردار می‌شود؟