...در آن شرایط ذهنی-روانی به یاد انسانی بزرگ،انسانی دوستدار صنعت و عاشق علوم اعم از علوم گیاهی،پزشکی...و علوم انسانی افتادم،به یاد برادر بزرگ خویش،شادروان مهندس حسین حجازی،که پدر صنعت اسانس کشور و انسانی فکر آذین و کار آفرین بود،افتادم.
به یاد پیشنهاد ایشان که سی و یک سال پیش در چنین روزهایی،تصمیم گرفتیم کاری رت آغاز کنیم و حاصل آن تصمیم منجر به ایجاد مجموعه شرکت های اصلی شرکت گشت و صنعت گلکاران شرکت تقطیران کاشان،شرکت داروسازی باریج  اسانس و شرکت های وابسته به این مجموعه شد.به یاد آن روز زمستانی که من و آن مرحوم،در کنار استخر داخل باغ مزرعه،در اردهال کاشان با هم دست به دست دادیم و قرار گذاشتیم با هدفی تعیین شده کاری را آغاز کنیم.به یاد جمله ی قابل تامل ایشان که هرگز آن را فراموش نخواهم کرد،افتادم.این که:می آییم اینجا جو می کاریم و نان و جو میخوریم که کتاب از کار پر زحمت و زندگی پر عسرت داشت.
...امروزه،هرگاه به گذشته می اندیشم و نقاط قوت و ضعف حاکم بر شرکت را کنار هم میگذارم،این نتیجه حاصل  میشود که تلاش ها باید زیر نور دانش انجام شود.بارها و بارها تجربه شده است،آنجا که رفتاری علمی داشتیم و پند بزرگان را که صادقانه در کتاب هابشان به ما هدیه کرده اند.به کار بسته ایم،به توفیق دست یافته ایم.این نوع تجارب،پیامی در خود دارند.این کتاب که شایسته و بایسته بود در زمینه ی علوم اجتماعی انسانی بیشتر می دانستیم و از آن بهتر و جامع تر بهره می بردیم...