سالها پیش مرتکب نظم می شدم و البته آن روزها به خوبی نمی دانستم که نظم با شعر فرق دارد و دوست داشتم شاعر شوم.
دوستی باسواد و یکرنگ داشتم که بنا به دلایلی از من خواست تلاش کنم به جای شاعر شدن، نویسنده شوم!
من هم قانع و علاقه‌مند شدم و قدم در این راه گذاشتم. علاوه بر مطالعهٔ زیاد، باید آموزش هم می دیدم.
بخشی از آموزش، تهیه و مطالعهٔ کتاب هایی از این دست - یعنی آموزش نوشتن و بویژه داستان نویسی  - بود.
کتابهای آموزش نویسندگی که خوانده ام و اینجا می بینید، یادگار آن دوران است.
می گویند برای پیشرفت در نویسندگی: بخوان و بخوان و باز هم بخوان! آنگاه بنویس و بنویس و باز هم بنویس! تا جان در بدن داری و نفس می کشی، بخوان و بنویس!
و من هنوز بیشتر می خوانم و کمتر می نویسم.