فرضیه اصلی این کتاب این است که «سوسور» با رویکردی تازه، رساله «کراتولوس» را مورد مطالعه و تفسیر قرار داده است. به گونه ای که بیشتر مفاهیم مطرح شده در کتاب او، شرح و بسط مفاهیم «افلاطون» در رساله مذکور است. به زعم نگارنده این تأثیرگذاری هم در ساختار و هم در محتوا و درون مایه کتاب دوره زبان شناسی عمومی «سوسور» به چشم می خورد. این مسئله در بخش های مختلف این کتاب به طور کامل مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.