کتاب ملغمه‌ای از داستان‌های جنایی و معمایی خارجیه، به عبارتی شاید کپی ناقصی از پریزن برک و موریاتی که ایرانیزه شده! (مرداس دقیقا در نقش موریاتی و خب اگه بعدا بخونید کتابو خصوصا انتهاشو متوجه این تطابق میشید.) 

اگه بخواهم جمع بندی کنم کتاب رو:
نکات مثبت کتاب:
۱. ایده داستان خوب و جذاب (هرچند کپی شده و خوب درنیومده)
۲. پایان خوب

نکات منفی:
۱. راوی نامناسب! متاسفانه کل کتاب از زبان یک فرد روایت شده در حالی که با توجه به ساختار کلی داستان درست‌تر این بود که راوی یا  دانای کل باشه یا هرکس راوی بخش خودش باشه.
۲. توصیفات گاها بیجا و اضافه.
۳. چرا همه دخترا و پسرا از هم خوششون میاد خب :/ وسط داستان جنایی بارقه عشق و محبت واقعا جای نداره، یا اگه قراره باشه نه این‌طوری مدل کتابای عاشقانه.
۴. به نظرم کتاب بیشتر شبیه یه پیش‌نویسه و یه ویراستاری عمیق و دقیق میخاد، خیلی از بخش‌های کتاب اضافیه. از لحاظ توالی اتفاقات یا زمان‌بندی معقول نیست، اگه قراره یه‌سری اتفاقات فلش بک باشه باید مشخص شه! نه این‌طوری درهم برهم.

"وقتی فکر میکنی بازی تمام شده است"  آغاز یک مجموعه‌س که امیدوارم اگه قراره ادامه پیدا کنه قدرتمندتر ظاهر شه.