به نام آنکه جان را فکرت آموخت

سخنرانی‌های استاد مطهری در باب جهان بینی های مختلف مثل تجربی، دینی و اسلامی، اثبات عقلی اصول دین (توحید و انواع آن مانند توحید ذاتی، صفاتی و افعالی، نبوّت و ضرورت بعثت انبیا و عصمت آنان در ابلاغ وحی، معاد و درک آن از طریق توالی تغییرات فصول و رویش دوباره و دوبارهٔ زمین، عدل الهی و بحث پیرامون امامت که متأسفانه با شهادت استاد ناتمام مانده است) و رابطهٔ علم و دین و اینکه این دو لازم و ملزوم یکدیگرند و تضادی با هم ندارند. کتاب سنگین بود و فهم مطالب مشکل و نیاز به تدریس و راهنما ولی به هر صورت پیام خودش را به من رساند.

من اینطور دریافتم که فطرت ما نیاز به اثبات چیزهای بدیهی مثل اصول دین ندارد. اگر کمی به درون خود رجوع کنیم و بتوانیم برای لحظه ای ذهن مان را ریسِت فَکتوری کنیم و اجازه دهیم نگرش های تازه راه خود را باز کنند همهٔ آنچیزی که ما فکر می کنيم در سراپرده ی حجاب مخفی ست با طلوع یک صبح زیبا برایمان نمایان خواهد شد.

پ ن: پاراگراف دوّم نظر شخصی من است و هیچ سَندی دال بر درستی یا غلطی آن وجود ندارد.