برخلافِ معنای تحقیرآمیزی که رسانه ها بر پوپولیسم تحمیل می کنند تا تمام کسانی را که مخالف وضع موجود هستند ناشایست جلوه دهند ... پوپولیسمْ راهبردی گفتمانی برای ترسیم مرزی سیاسی است که جامعه را به دو اردوگاه تقسیم می کند و خواستار بسیج ’ستمدیده ها‘ در برابر ’تکیه زنندگانِ بر اریکه ی قدرت‘ می شود. پوپولیسم ایدئولوژی نیست و نمی توان محتوای برنامه ایِ خاصی را بر آن حمل کرد. رژیم سیاسی نیز نیست. پوپولیسم روشی از سیاست ورزی است که بسته به زمان و مکان، شکل های ایدئولوژیک متنوعی پیدا می کند و با انواع  و اقسام چارچوب های نهادی سازگار است.