کتاب «تاریخ بنیادی» نوشته ی «فردریش ماینکه»، یکی از بحث برانگیزترین مورخان و اندیشمندان قرون نوزده و بیست آلمان است که در ابتدا با نازیسم همراه بود ولی بعد علیه آن شورید. ماینکه در این کتاب به آرای فیلسوف و مورخ ایتالیایی «جامباتیستا ویکو» رجوع می کند که همانند «ابن خلدون» بر اهمیت علوم انسانی و پرداختن به تاریخ ملل مختلف و بررسی گذشته و حال انسان ها از دریچه ی تاریخ ملت ها در هر دوره و جغرافیایی، تاکید داشت. درواقع آن اندیشه ی ریاضیاتی محض دکارتی که بر سیطره، تاثیر و وقوف تاریخ و تحولاتش در زیست انسانی هیچ وقعی نمی گذاشت، برای ویکو مسئله ای اساسی بود که به واسطه ی دیدگاهی که به تاریخ گرایی شهره است، نمود یافت. کتاب «تاریخ بنیادی» درواقع تلاش ماینکه است برای بررسی و تجزیه و تحلیل آغاز جنبش تاریخ گرایی و تاثیر عمیقش بر فهم بشر از جهان و انسان، همانطور که ویکو به آن معتقد بود: «تاریخ را می توان فهم کرد چون انسان است که آن را ساخته و به اینجا رسانده است و هرکس چیزی را ساخته باشد می تواند همان چیز را هم فهم کند.»