هنگام خوندن این کتاب هی با خودم میگفتم که چقدر دوستی و رفاقتی که اسلام می‌خواد چقدر سخت و پرهزینه است. هنوز توی کف این حدیث امام علی هستم که توی کتاب میگفت:«به هنگام درشتى برادرت، خود را به نرمى وادار و چون جدايى پيشه كند، به پيوند بپرداز و چون بخل ورزد، بخشش كن و آنچه را از او سر مى زند، تحمّل كن و با او بپيوند».
آدم میمونه که چکار باید بکنه، نه میشه مثل چیزی که حضرت میفرمایند رفتار کرد و هم نمیشه به حرف حضرت گوش نکرد.