یک کتاب بی نظیر از نویسنده ای توانمند. کتاب داستان زندگی والتر رو  از کودکی تا بزرگسالی شرح میده و یه جورایی میشه گفت مثل داستان دمیان اثر هرمان هسه هست. اما با این تفاوت که سوزانا تامارو قلم پیچیده ای نداره و در عین سادگی داستان خودشو پر از جملات فلسفی و روانشناختی کرده طوری که امکان نداره خواننده رو به فکر فرو نبره. جان جهان منو با تامارو آشنا کرد و مجابم کرد تا دیگر کتاب های این نویسنده رو تهیه کنم و انصافا خیلی خوب رضایت منو با قلم سحرانگیزش جلب کرد.
        

          والتر شخصیت اصلی داستان است  که در زمان نوجوانی تصمیم می‌گیرد از خانواده (پدر و مادرش) جدا شود و زندگی مستقل خودش را آغاز کنه و به نوعی به کشف دنیا بپردازه. نثر زیبا، ساده و پر از احساس تامارو همیشه برای من قابل تحسین بوده و هست.
        

          والتر در جستجوی معنای زندگی چیزهای متفاوتی رو تجربه می‌کنه؛ با دوستی آشنا میشه که نقش مرشد رو داره و بسیار ازش تاثیر می‌گیره اما روزمرگی زندگی باز هم اشتیاق والتر به حقیقت رو می‌بلعه و آتشش رو خاموش می‌کنه. اما فطرت انسان برای رکود آفریده نشده... 
والتر نمادی از برهه‌ای از زندگی همه‌ی ماست. همون دورانی که دنبال معنای زندگی بودیم و به تناقض می‌خوردیم، همون لحظه که همه‌چیز پوچ و بی‌معنا به‌نظر می‌رسید.
خوندن این کتاب رو قطعاً پیشنهاد می‌کنم؛ مخصوصاً به اونایی که مدت‌هاست گمگشتگی رو زندگی می‌کنن. 
تکه کتابهای خیلی خوبی داشت و از ترجمه‌ی خانم ناظمی مثل همیشه لذت بردم.

« همه‌ی انسان‌ها در هنگام تولد گریه می‌کنند. اگر گریه نکنند یعنی مرده‌اند. درد حتی قبل از آگاهی انسان هم وجود دارد.»