زیستبوم را اغلب پایان مدرنیته دانسته اند ـ واپسین ناکامی خودباوری مدرن، تسویه حساب های طبیعت بهره برداری شده و جامعه ی بهره کش، زیستبوم فجایع برخاسته  از تندروی ها و محدودیت های جهان مدرن را افشا می کند، از جمله آلودگی ناشی از دو قرن صنعت گرایی؛ اضافه جمعیت مورد حمایت پیشرفت های فناورانه و پیش برد روزافزون شان؛ و ویروس ها و باکتری های نوساخته ی علم پزشکی که قرار بود نابود شوند. زیستبوم درباره ی جهان مدرن داستانی تازه می گوید؛ داستانی که بینش ما را از علم مادری و پیشرفت دگرگون می کند. نگارنده در این کتاب یک رویارویی میان زیستبوم و اندیشه ی پست مدرن ترتیب داده است، یک "رویارویی" که این فرض را به چالش می کشد که این دو با هم بر سرنوشت مدرنیته مهر و موم زده اند. ولی به عکس، دیده خواهد شد که زیستوم دیگر پست مدرن نیست. دید زیسبومی، با همه ی خبرهای مصیب بارش، به لحظه ی "مدرن سازی" ـ یک جهش مدرن دیگر به سوی آینده تعلق دارد. زیستبوم برخی از قضایای پست مدرنیسم را باطل می کند، و به روش های تازه، مسائل مدرنیته را از سر می گیرد.