کتاب را با لذت در کافه کتاب "حافظه تاریخی ایرانی" روبروی دانشگاه تهران خواندم.
کتاب؛ بررسی جامع، مفید و مستدلی از سیر تطور منورالفکری در ایران است.
نگارندگان به خوبی از پس احصای موضوع برآمده و مستند به اصلی ترین منابع به تبیین موضوع پرداخته اند.
سخن نهایی کتاب آن است که روشن فکری در ایران یک روی ثابت ندارد تا بتوان حکمی بر آن بار کرد؛ بلکه در هر ظرفی دارای اشکالی بوده که این اشکال در بسیاری موارد متضاد با یکدیگر اند.
کتاب را مفید می دانم و فضای کافه کتاب مذکور را فضایی دلپذیر برای مطالعه کتاب.