میرا تصویرگر جامعه ای است که "فردیت" هیچ معنایی در آن ندارد. به زبان جامعه شناختی، میرا از جامعه ای سخن می گوید که اصالت با جمع است نه فرد. در چنین جامعه ای حتی اگر "فردیتی" را بتوان متصور بود، فردیتی است که تجلی ارزش های جمعی جامعه است. در چنین جامعه ای عرصه خصوصی، شخصی یا فردی -حتی در فردی ترین امور مانند روابط جنسی- نه تنها ضد ارزش یا نامطلوب، بلکه فراتر از آن، اساساً مهمل و بی معنی ست.