«توسعه و رشد طبقه روشنفکر و نخبه کاملا به نفع جامعه و در جهت خدمت رسانی به آن عمل کرده است»  این ادعا توسط مولف کتاب مورد مناقشه قرار می گیرد. 

باید دانست که عنوان «روشنفکر» و «توسعه جامعه نخبگانی» هرگز نباید با آنچه در ایران وجود دارد مطابفت داده شود زیرا در دو بخش ابتدایی کتاب این عنوان به صورت کامل و با طرح مثال هایی مورد بررسی قرار می گیرد. اما از آنجا که مدل توسعه انجمن ها، سازمان ها نهادهای تولیدفکر و بنیادها در کشورها به صورت تقسیم سلولی در حال افزایش هستند. مطالعه کتابی که ایوا ایتزیونی-هالوی 36 سال پیش نوشته خوشبختانه- و یا متاسفانه- هنوز هم می تواند حساسیت بدنه عمومی طبقه آگاه را برانگیزد. 

مولف معتقد است که: 
1-  شناخت دانش نظری لزوما به معنای کاربست عملی آن نیست زیرا بین این دو نقطه فاصله زیادی به نام سیاست گذاران و مجریان آن وجود دارد.
2-  دانش تولید شده به وسیله نخبگان لزوما برای جامعه و وضعیت فعلی مردم مفید نیست و در موارد بسیاری زیان آور نیز بوده است.

ایتزیونی در ادامه از اتصال این اتاق های فکری و روشنفکران به بدنه قدرت و دولت سخن می گوید و ذی نفع بودن آنان از قدرت و بودجه عمومی را عامل مهمی در عدم مطابقت دانش تولید شده و مشکلات جامعه می داند. برخلاف نظر روشنفکران جامعه فراصنعتی که معتقدند دانشگاه ها در خط مقدم تدوین برنامه های سیاسی بلند مدت و نوآوری های اجتماعی در عصر انقلاب الکترونیکی قرار دارند(ز. برژینسکی 1970) مولف در یک آسیب شناسی اعتقادی فرهنگی اجتماعی دلایلی را برخلاف این مدعا می شمارد. 

در فضای اتصال گروه های فکری خاص به دولت های مختلف و جنگ برای دریافت بودجه، مساله جالب افزایش تضاد و جدایی اندیشمندان و سطوح نظری است تا جایی که در برخی موارد برخوردار بودن یک جریان فکری از پشتوانه احزاب و رسانه های قدرتمند برابر است با تضعیف جریان رقیب بوسیله چسباندن برچسب های ایدئولوژیک و استفاده از دیگر شگردهای ترس افکنی. در این هنگام تک چهره هایی مانند شومن ها، مخالفان جریان عمومی رسانه و منتقدان احزاب حاکم با سوار شدن بر امواج مخالفت های اجتماعی سعی می کنند تا با برجسته کردن خود به عنوان ناجی مردم -و نه سازمان ها- جایی را در زمین بازی سیاست بیابند.

پ: در مورد ترجمه هم باید گفت که در برخی موارد خیلی از برگردان لفظ به لفظ متن اصلی فراتر نرفته و به سهولت می توان ساختارهای زبان مبدا را در پس آنها پیدا کرد. البته از تسلط نویسنده در جاگذاری بسیاری از معادل های خوب و پسندیده نیز نمی‌توان گذشت (اتفاقی که نباید بیافتد)

پ٢: ترجمه کتاب در Goodreads یافت نشد!