نویسنده مدعی است داستانهایی نوشته است که به نوعی ادامه مجموعه قبلی او هستند. بلقیس سلیمانی می گوید: «بازی عروس و داماد» را ادامه می دهم. داستانهایی کوتاهِ کوتاه که موضوعات آن با تِم مرگ ارتباط دارند و یا اجتماعی هستند: پسرک دوچرخه سوار به سرعت از کنار دخترک دانش آموز رد می شد و می پرسید: «عروس مادر من می شی؟» دخترک هرگز به این سؤال پاسخ نمی داد. سکوت علامت رضا بود، هر دو این را می دانستند . پسرک در هفده سالگی به جبهه رفت و در چهل و دو سالگیِ دخترک بازگشت و در قبرستان شهر کوچک آرام گرفت. فردای آن روز تشییع استخوان های پسرک، زن سر مزار او رفت. همان پسرک شوخ و شنگ هفده ساله در قاب عکس به او لبخند می زد. دخترکی شش ساله ظرف خرما را جلوش گرفت و گفت: «چقدر پسرتون خوشگل بوده!». « بازی عروس و داماد»، «بازی آخر بانو» و «خاله بازی» از کتاب های دیگر بلقیس سلیمانی هستند که هر یک جوایزی را به خود اختصاص  داده اند. این مجموعه شامل تعدادی داستان کوتاه است که خواننده را با فضای غریبی مواجه می کند.