کتاب به شدت دلنشین بود و تحلیل تاریخی فلسفه را از نقطه نظری مطرح می کرد که مقبول و مطلوب بود. ژیلسون درصدده که با این کتاب، فلسفه را به پرسش اصلی خودش یعنی وجود برگردونه و توی این مسیر از تقلیل فلسفه به کلام، ریاضی، علم و جامعه شناسی نقد می کنه؛ موضعی که به نظر خود هم چیزی جز تقلیل فلسفه به فلسفه نیست.

از کتاب:
"تنزل دادن فلسفه به علم خالص، مستلزم این است که بشر نه تنها از حق قضاوت درباره طبیعت و همچنین از حق اداره آن چشم بپوشد بلکه خود را به جنبه خاصی از طبیعت اختصاص دهد که آن هم مانند بقیه اجزاء تابع قانونی است که بر جریان تمام طبیعت حاکم است."