خواندن کتاب های رضا قاسمی همیشه برایم جذاب بوده است. این کتاب رو هم مثل همنوایی و چاه بابل و وردی که بره ها می خوانند دوست داشتم . کتاب دو روز دستم بود که بسیار دوست داشتم هر چه زودتر تا اخر کتاب پیش بروم که از انتهای ماجرا با خبر شوم . اما روند جذاب نمایشنامه به نظرم به یک پایان معمولی ختم شد. آن معمای جذابی که در طول نمایشنامه آدم درگیرش شده بود جای خودش را در پایان به یک پاسخ ضد حال می داد. به هر حال از خواندنش راضی بودم ، شاید بیشتر چون رضا قاسمی را دوست دارم.