الن پومی کالکو:
" پی بردن به این‌که انسان چه‌قدر راحت می‌تواند به گوسفند تبدیل شود، هولناک است!"

کتاب، ساختار داستانی نداره درواقع پراکنده‌نویسی‌ـه. تیم خیلی خوب تونسته یادداشت‌های یک خطی برادرش رو ـ که خیلی جاها فعل هم نداشت حتی ـ به یه کتاب تبدیل کنه. خوب تحلیل می‌کنه و با یه تلنگر ساده، یه جمله کوتاه، آدم رو مجبور می‌کنه به تحلیل کردن. به شک کردن.
از رک‌بودن نویسنده خیلی خوشم اومد. تو اکثر زندگی‌نامه‌ها و خاطرات شخصی‌ای که خوندم، احساس کردم نویسنده سعی می‌کنه تصویر خوبی از خودش یا حداقل اطرافیان‌ش به جا بزاره. اما نمی‌دونم این کتاب این‌جوری نبود. درواقع به‌نظرم تیم ترجیح داده واقعیت رو بنویسه. حتی اگه مخاطب نسبت به خانواده‌ش، مردم و تاریخ کشورش، نظر خوبی پیدا نکنه.
        

          من بدون هیچ پیش زمینه‌ای رفتم سراغ این کتاب، ابتدا تصور میکردم رمان یا داستان بلند باشه، اما اصلا چنین چیزی نیست. برادر نویسنده که ازش ۱۶ سال بزرگتره به شاخه‌ی نظامی اس.اس ارتش آلمان پیوسته و به جنگ رفته حالا یادداشت‌ها و نامه‌هاش دست برادرشه و اون ضمن نوشتن و صحبت از اون یادداشت‌ها نظرات خودش رو هم میگه. اولین چیزی که ما در این کتاب از زبان برادرش می‌خونیم نامه‌ای هست که در زمان مجروح شدن فرستاده و گفته هر دو پاش، یکی از زانو و یکی از ران، قطع شده و به زودی برمیگرده، اما هرگز برنمی‌گرده و چند روز بعد میمیره. این کتاب خیلی پراکنده است. به نظر من هر کتابی به جز کتابهای تخصصی، باید حداقلی از جذابیت برای خواننده داشته باشه تا شما رو همراه کنه برای ادامه دادن در غیر این صورت هرچقدر هم حرف‌های مهم و عمیقی داشته باشه وقتی کسی رغبت به خوندنش نکنه چه فایده؟ این کتاب برای من جذابیت حداقلی رو نداشت و به سختی تا انتها خوندم با اینکه صفحات زیادی هم نداشت و همین باعث شد اونقدری که باید عمیق نشم توی مطالب. در نهایت دید متفاوت کتاب از نگاه آلمان نکته‌ی خوب و جالب کتاب بود.