...تا زمان نوشتن این مقدمه به این فکر نکرده بودم که من چهارمین نویسنده      ای هستم که خواستم شخصیت «وانیک» را وارد نمایشنامه      ام کنم. نه تنها این، من دو نفر از سه نویسنده      ای که این کار را کرده      اند (به علاوه      ی خود هاول) را در دیدار اولم از پراگ، یعنی سال 1977 ملاقات کردم. پاول لاندوفسکی بازیگری بود که این ایده را بار اول بکار برده بود. «وانیک» او برای اولین بار سال 1976 در نمایشنامه      ای کامل، در آلمان به صحنه رفته بود. (خود لاندوفسکی می      گوید نمایشنامه به خاطر اسمش که بود بهسازی شبانه و ترجمه شده بود به تعطیل برای گندزدایی ناموفق بوده و این دو اسم هر تماشاگری را از سالن تئاتر دور نگه می      داشت. دو سال بعد، نمایشنامه      نویس و رمان      نویس، پاول کوهوت نسخه      ی اوانیک خودش را نوشت و همان سال به همراه بخش سوم سه      گانه      ی هاول، یعنی اعتراض، اجرا شد. نویسنده      ی سوم جیری داینستبیر بود که نه تنها نمایشنامه      ای از وانیک نوشت، بلکه صاحب کارخانه را هم در نمایشش گذاشته بود. پس سه بار قبل از اینکه من بازی را شروع کنم، باخته بودم.- تام استوپارد