صاحبان روزنامه در پول غلت می زنند و گلو پاره می کنند که زنده باد آزادی. اعیان زادگان مرفه از سر تفنن شعر می سرایند و نثر می آرایند و بر سینه می کوبند که زنده باد آزادی. بازرگانان به زور تبلیغ بر سود خود می افزایند و گریبان می درند که زنده باد آزادی. تنها توده های محروم و زحمت کش نمی توانند این فریاد را تکرار کنند، زیرا آزادی آن ها به معنی گرسنگی این هاست. از این رو بینوایان رنج خویش را تحمل می کنند و به جور آن ها گردن می نهند. آ ن ها به سیاه روزی خود تن داده و به سکوت خو گرفته اند.چشمِ انتظارِ درخاک رفتگان" داستان اعتصاب عمومی عظیمی است علیه دیکتاتور گواتمالا و شرکت امریکایی موز. شخصیت مرکزی رمان مبارزی انقلابی است که می کوشد مردم را به قیام و اعتصاب فرا خواند. اگر این اعتصاب پیروز شود، سرخپوستان مظلوم و در خاک رفته تسلی می یابند و می توانند چشمان بازمانده شان را ببندند، زیرا بنا بر افسانه ای مایایی، چشمان آن ها در گور به انتظار تحقق عدالت بازمانده است.