فرناندو آنتونیو نوگیرا پسوآ معروف به فرناندو پسوآ متولد پرتغال است. پسوآ شاعر، نویسنده، مترجم و منتقد ادبی بود و به علاوه به عنوان فیلسوف نیز شناخته می‌شود. از پسوآ به عنوان یکی از مهم‌ترین شاعران و منتقدان ادبی قرن بیستم یاد می‌کنند. این نویسنده هم مثل بیشتر نویسنده‌ها دچار بیماری روانی بود، اما بیماری او حادتر از افسردگی و انزوا و این جور چیزها بود. پسوآ بیماری چند شخصیتی داشت. همان‌طور که می‌دانید این جور افراد دارای چند شخصیت به کلی متفاوت هستند که چه بسا این شخصیت‌ها در تضاد با یکدیگر باشند. بیماری پسوآ تا حدی بود که برای شخصیت‌های مختلف درونی‌اش اسم گذاشته بود و برایشان مدرک تحصیلی متفاوت و شغل و سلیقه و فرم شعری متفاوتی در نظر گرفته بود. برای همین هم با خواندن کتاب‌های شعر این شاعر پرتقالی در واقع انگار دارید مجموعه شعرهای چند شاعر مختلف را می‌خوانید. 
یکی از این شخصیت‌ها آلبرتو کائیرو بود، یک انسان پاک، یکتاپرست و و علاقه‌مند به طبیعت؛ کسی که سروده‌هایش ساده و بدون فرم و پیچیدگی‌های خاص بودند. کائیرو آن کسی بود که پسوآ دلش می‌خواست بشود و نشده بود. یکی دیگر از این شخصیت‌ها ریکاردو ریش بود که پزشک بود و دیگری هم ریچارد کایرو که یک شاعر شک‌گرا بود و سروده‌های کفرآمیز داشت و زمانی به وجود آمد که پسوآ 24 ساله بود و تلاش داشت سروده‌ی کفرآمیز بنویسد. البته پسوآ نام‌های دیگری هم داشت و هر کدام از این شخصیت‌ها هم خود من‌های دیگری داشتند. راست و دروغش پای خود شاعر، ولی انگار کار به جایی می‌رسد که پسوآ می‌نویسد: ذهنم به چنان درجه‌ای از نرمش رسیده است که می‌توانم در هر حالت روحی‌ای که آرزو می‌کنم، قرار گیرم و در هر وضعیت دلخواه ذهن وارد شوم. 
کتاب جدیدی از این شاعر به نام پیغام با تازگی با ترجمه ابوذر کردی توسط انتشارات بوتیمار منتشر و راهی کتابفروشی‌ها شده است. از پسوآ قبل‌تر دلواپسی به فارسی ترجمه شده بود؛ کتابی که در آن علاقه پسوآ به خیام دیده می‌شود و اندیشه خیامی در آن جریان دارد. همچنین گفته می‌شود بیان این شاعر در کتاب‌هایش به بلاغت و روانی بیان شکسپیر است. پسوآ در 47 سالگی در حالی از دنیا رفت که تنها همین مجموعه شعر پیغام را به زبان پرتغالی سروده بود. این کتاب 44 شعر کوتاه را در بر می‌گیرد و در پرتغال به کتاب کوچک شعر معروف است.

یادداشت فائزه خابوری برای همشهری جوان، شماره 527، 9 آبان 94