از بلانشو قبل از این کتاب حکم مرگ و دور باطل را خوانده بودم. هر دو بسیار عالی بود باعث شد که بلانشو برایم تبدیل به یکی از نویسنده‌هایی شود که دوستش دارم.
واپسین انسان رمانی است فلسفی و شاید سخت‌خوان. البته برای کسی که با فلسفه غریبه باشد. 
واپسین انسان که عنوانش ما را یاد نیچه می‌اندازد با محوریت مسئله‌ی خود و دیگری که لویناس(فیلسوف فرانسوی و دوست صمیمی بلانشو) درباره‌ی بسیار اندیشیده روایت می‌شود. 
ویژگی اصلی کاراکتر داستان این است که هیچ ویژگی متمایزکننده‌ای ندارد. همین عدم تمایز کلید فهم منظور بلانشو از خود و درک خود و دیگری و درک دیگری و نسبت این دو مفهوم با یکدیگر است. در پایان کتاب نیز موخره‌ای آورده شده که فهم رمان را ساده‌تر می‌کند.