کتاب سنت روشنفکری در غرب را دو تن نوشته اند که یکی از آنان تاریخ نویسی روشنفکر است با احاطه ی کامل بر ادبیات و فلسفه (برونوفسکی) و دیگری ریاضی دانی علاقه مند به فلسفه ی علم و ادبیات (مازلیش). آنان سیر تکامل اندیشه ها را از دوره ی رنسانس تا آغاز قرن 19 پی گرفته اند و تاریخ تفکر غرب را به گسترده ترین معنایش دنبال کرده اند، یعنی فقط به رشته ای خاص مثل سیاست یا فلسفه نپرداخته اند، بلکه با توجه به بستر تاریخی و اقتصادی و علمی بروز اندیشه ها را بررسی کرده اند. این کتاب سه بخش دارد: 1 . "دنیای رو به توسعه"، از لئوناردو تا عصر الیزابت؛ در این دوره رنسانس، اصلاح دین و علم و صنعت رخ می دهد. 2 . "عصر مخالفت منطقی"، از کرامول تا روسو؛ عصری که از نخستین انقلاب مهم در دنیا یعنی مقاومت در برابر چارلز اول آغاز می شود و تا حدود 1760 ادامه می یابد. در این بخش جنبش ابراز مخالفت شدید پیرایشگران (پیوریتن ها) و سپس گروه های مخالف کلیسای رسمی بررسی شده است. 3 . "انقلاب های بزرگ"، از آدام اسمیت تا هگل؛ در این بخش آن چه در جامعه ی ما نشانه ی مدرن بودن است نمایان می شود.