چند خیابان مانده بود تا به مسجد برسم انگار مردم هم ترسشان را گذاسته بودند کنار و آمده بودند بیرون چند نفری با عکس کوچکی در دست نزدیکم آمدند:خانم شما صبح میدان ژاله بودید؟
وقتی جواب مثبتم را شنیدند عکس ها را جلوی چشمهایم گرفتند و با نگرانی پرسیدند شما این خانم را دیده اید؟
شما این مرد را توی تظاهرات ندیده اید؟
پسرم است تا پانزده ساله شده پیراهن آبی تنش بود و شلوار لی به نظرتان آشنا نمی آید؟
به چشم هایشان نگاه کردم هم به چشم های کسانی که توی عکس بودند و هم به چشم های گران و پر از سوال کسانی که عکس ها در دست هایشان بود.
سری تکان دادم هیچ چیز یادم نبود جز صدای تیر و صدای شعار و صدای جیغ!