تنها چیزی که مجبورم کرد این کتاب را تمام کنم قولی بود که به استادم داده بودم برای نوشتن نقد!
حالا که کتاب تمام شده ،  دلم میخواهد در اولین فرصت در فضای مجازی نسیم وهابی را پیدا کنم و پیام بدهم که لطف کند دیگر کتاب ننویسد !  حیف کاغذ است که حرام شود برای چیزی که ارزش خواندن ندارد!

پ.ن: درد آور است که نشری مثل نشر مرکز کتابی که هیچ کدام از اصول و قواعد رمان نویسی در آن رعایت نشده و از نظر کیفیت بسیار پایین است را چون اولا نویسنده اش خارج از ایران است و دوم اینکه به بدترین شکل ممکن به حکومت نقد وارد کرده را چاپ میکند! آن وقت هزار نفر نویسنده مستعد باید کتابشان از این انتشارات به آن انتشارات پاس داده شود آخرش هم هیچ نسیبشان نشود!
من نمیگویم نقد بد است ، اتفاقا من کتاب هایی که نقد میکنند را بیشتر دوست دارم ، اما کتابی را دوست دارم که بتواند درست و حرفه ای و با ظرافت نقد کند!
این ایده که بیایی بگویی کسی که قمارباز و فاسد بوده در این حکومت به پولی رسیده و کسی که ادم حسابی بوده از کار برکنار شده و چه و چه و چه... نه تنها ظرافت داستانی ندارد بلکه یک کلیشه ی تمام عیار است!