دوبار جایزه ادبی بوکر را به خانه برد و یک بار هم نامزد دریافت آن شد؛ اولی در 1988برای «اسکار و لوسیندا»، دومی در2001برای «تاریخ واقعی دار و دسته کِلی» وسومی در2010برای «پاروت و اولیویه در آمریکا». به عبارتی می‌شود دو تا50 هزار پوند! کتاب‌های «پیتر کری»سال‌هاست جزو کتاب‌های پرفروش در سرتاسر جهان‌اند. یکی از دلایل این محبوبیت و شهرت، به قول خود کری، همسرِ سختگیر اوست که ویرایش همه‌ی کتاب‌هایش را انجام می‌دهد: «او بی‌رحمانه مجبورم می‌کند پرگویی‌هایم را دور بریزم.»داستان‌های این نویسنده73ساله استرالیایی، در همان سطرهای اول به خواننده می‌فهماند که با ادبیاتی فانتزی طرف است و باید انتظار ورود هر شخصیتی به داستان را داشته باشد. «خیکی‌ها در تاریخ»اولین مجموعه داستانی است که از او در سال1974منتشر شد و خیال پدر و مادرش را بابت این‌که دیگر از گرسنگی نمی‌میرد، راحت کرد!
بخشی از متن کتاب:
«پدرم در دهه‌ی پنجم زندگی‌اش سرحال بود، پوست قهوه‌ای سالم و عضله‌های قرصی داشت. بلند قامت با موهای پرپشت و سفید، سیبلی  جوگندمی و دماغی نوک تیز. روی اسب که می‌نشست، درست شبیه چنگیزخان قلدر و مغرور می‌شد. پیش‌اش که می‌نشستم، دچار حسی شبیه خیانت به او می‌شدم. این که هرگز به اندازه پدرم جدی و حتی قوی نبودم رنجم می‌داد. هیکلم به مادرم رفته بود.»
به قلم هاله عابدین، شماره‌ی490همشهری جوان، 27دی93
        

          مجموعه داستان های نوشته شده توسط پیتر کری یه حال و هوای عجیبی داره. قدرت نویسندگی و تفکر نویسنده همه جای متن به چشم میخوره و در کل داستان های خوبی هستند اما من سه ستاره دادم چون اونقدری که انتظار داشتم باهاش ارتباط برقرار نکردم

-هر چیزی که به آن عشق ورزیده نشود، از صحنه ی روزگار محو خواهد شد. ما تنها به واسطه ی عشق دیگران، وجود داریم و تمام ماجرا هم همین است