این اثر برگردانی است از متن عربی «حدیقه النبی» که جبران خلیل جبران آن را پس از کتاب پیامبر نوشته است. جبران در پیامبر معتقد است همه انسان ها دارای سرشتی پاک هستند و آلایش های دنیوی آن ها از اصلشان دور می کند. او در باغ پیامبر نیز از زبان مصطفی سخن می گوید و عشق انسان به طبیعت، هنر و چگونه زیستن را مطرح می کند. در باغ پیامبر، مصطفی پس از مدت ها دوری، بار دیگر به وطن خویش باز می گردد تا مردم سرزمینش را از اسرار درونی اش و آنچه در این مدت آموخته، آگاه سازد.