نویسنده در این اثر، از منظر بیرونی به دین می نگرد و سعی دارد با رویکرد جامعه شناختی باورهای دینی را بررسی نماید. وی خاطرنشان می کند: "رویکرد جامعه شناختی در توضیح دین رویکردی است که همواره ماهیت بر ساخته ی اجتماعی تقریبا تمام کارهای انسانی را مد نظر قرار می دهد؛ این رویکردی است که همیشه جهت گیری نقادانه، رسوا کننده، و افشاگرانه ای دارد، حتی زمانی که به دین می پردازد رویکرد جامعه شناختی به دین بر قید و بندهای بیرونی در مورد انتخاب فردی دین تاکید می کند، مثل قید و بندهای زمانی و مکانی. رویکرد جامعه شناختی به دین هم چنین بر فرایندهای اجتماعی شدن و آموزش اجتماعی تاکید می کند و سعی می کند تاثیر عمیق خانواده، دوستان، همسران و دیگران مهم را در تعیین مذهب و دین و مذهبی شدن افراد نشان دهد. جامعه شناسان دین همیشه بر این نکته توجه دارند که از چه راه هایی جنبه های گوناگون محیط اجتماعی بر دین تاثیر می گذارد و شکلش می دهد، و به عکس، چگونه دین می تواند عامل تعیین کننده ای باشد که بر جهان اجتماعی گسترده تر تاثیر می گذارد.... می توانم بگویم که رویکرد جامعه شناختی به دین باید دلیل اعتقاد یافتن افراد به چیزهای خاص را روشن کند ـ حتی معجز آساترین، خیال پردازانه ترین، غیر عقلانی ترین، و باورنکردی ترین چیزها....".