در این مجموعه، دوبخش از نوشتارهای "فردریش ویلهلم نیچه(1844ـ ("1900گرد آمده است" :واگنر در بایرویت(بخش چهارم از مجموعه تاملات نابهنگام است ("و  "نیچه علیه واگنر ."در این نوشته ها مقوله موسیقی، روان شناسی و فلسفه از دیدگاه  نیچه بررسی و تشریح می گردد، همچنین آرا و اندیشه های ریشارد واگنر (1813ـ1883)  از منظر نیچه تبیین می شود" .نیچه در نوشته هایی درباره واگنر به ستایش از  جنبه های فرهنگی و آموزشی جشنواره بایرویت می پردازد و شاهکارهای تراژدی در آثار  واگنر را درسی برای کسانی معرفی می کند که در پیکار در راه دادگری و مهر آماده  مرگ اند"..."نیچه در این کتاب، حاضر نیست کار هنری را جدا و مستقل از منش و  شخصیت آفریننده آن بسنجد .از این رو از دیدگاه او جنبه هنری هیچ گاه ممکن  نیست از جنبه اخلاقی استقلال پیدا کند .به همین مناسبت در بخش های پایانی  "تولد تراژدی "ریشارد واگنر را می ستاید و مردی معرفی می کند که با بازآفرینی  اوضاع و احوال اساطیری و کیش ورزی عصر تراژدی های سوفوکلس همت خواهد گماشت ..." "از نظر نیچه، واگنر کامل ترین و سرشارترین انسانی بود که تاکنون دیده است . لکن اخلاق خودپسندانه واگنر و هم چنین غرور و تکبر او باعث گردید نیچه از او  جدا شده و کتابی را با نام نیچه علیه واگنر انتشار دهد .این کتاب در سال   1895انتشار یافت"..."آن طور که نیچه در این کتاب به صراحت اظهار می دارد،  او و واگنر نقیض یکدیگرند و از نظر روحیات و خلقیات دو فرد کاملا متمایزند . این کتاب از نظر نگارندگان دایره المعارف بریتانیکا، از جنبه ادبی از زیباترین  و شیواترین آثار اوست و دارای نثری فخیم و متعالی است ."نیچه در این کتاب  ابتدا به نقاط مثبت، سپس جنبه های منفی آثار و آرا واگنر اشاره می کند، سپس  نقدی از آن فراهم می آورد" .چه چیز مورد تحسین من است"، "واگنر به مثابه  یک خطر"، "موسیقی بی آینده"، "موقف واگنر در کجاست"، "چگونه از واگنر  بریدم "و "روانشناس سخن می گوید "عناوین فصل های کتاب است که مجموعه "تاملات  نابهنگام"، "انسانی، بسی انسانی"، "آواره و سایه اش"، "حکمت شادان"،  "فراسوی نیک و بد و تبارشناسی اخلاق "اقتباس شده است .