ویل دورانت: اگر حتی ادیان به پوشش زن سفارش و دستوری نداشتند، این خودِ زن بود که در طول تاریخ بدون هیچ آموزش، با فطرتش درک کرده بود که او هرچه بیشتر خود را پوشیده تر بدارد، دست نیافتنی تر میشود و هرچه دست نیافتنی تر شد، باارزشتر گشت.

من هم میپذیرم که بعضی از دختران یا زنانِ باحجاب، ممکن است از حیای زیادی برخورداد نباشند، ولی نباید دچار اشتباه شد. آنچه این اشخاص دارند، صورتِ حجاب است، نه حقیقت حجاب. حقیقت حجاب، مجموعه ای از رفتارها، طرز پوشش و متانت در گفتار و نگاه است و اینها با حیا آمیخته است و تمامی این موارد با آگاهی از مبانی و چرایی(فلسفه) حجاب به وجود می آید.

وقتی زن حجاب را برمیگزیند، همه ابعاد زندگی اش تعریف خاصی پیدا میکند. طرز نگاه، راه رفتن، صحبت کردن و همه رفتارهایش انضباط خاصی می یابد و در همه این انتخابها خودِ او تصمیم گیرنده است. ولی زن بعد از انتخابِ بی حجابی...!