از دیدگاه «خواجه نصیرالدین طوسی» در کتاب «آداب المتعلمین» سزاوار است که طالب علم برای رضا و خشنودی خداوند تحصیل کند و مقصود و هدفش، از بین بردن نادانی از خود و دیگران باشد و دوم این که دین را زنده ساخته و اسلام را پایدار نماید. سوم اینکه به قدر توانایی نسبت به خود و خویشانش امر به معروف و نهی از منکر کند. هم چنین در راه سختی های علم صبور باشد. از کینه  و حسادت دوری کند و از خود بزرگ بینی پرهیز نماید. کتاب حاضر پس از نگاهی گذرا به تاریخ فرهنگی، سیاسی و اجتماعی قرن هفتم هجری به معرفی یکی از بزرگان این عصر یعنی خواجه نصیرالدین طوسی و آثار او اختصاص دارد. در ادامه، متن «آداب المتعلمین» وی در دوازده فصل ترجمه گردیده است ـ در این فصل ها ماهیت و فضیلت دانش؛ پایداری در تحصیل علم؛ شروع درس، مقدار و ترتیب آن؛ توکل؛ زمان کسب علم و دانش؛ دوری از گناه در فراگیری دانش؛ آن چه در به یاد ماندن و فراموش کردن مطالب موثر است؛ و... اشاره شده است.