در گذشت آنتوان چخوف و پایان نمایشنامه نویسی وی، جهان تئاتر را با خلا بزرگی در خلق آثار روانشناسانه سهل ممتنع روبه رو ساخت. کارگردانان و بازیگران تئاتر در انتظار برآمدن نویسنده ی چیره دست دیگری همچون او، شصت سال چشم امید بستند به هر آن چه نام نمایشنامه برخود داشت. تا سرانجام الکساندر وامپیلوف از زیر آوار سنگین اختناق کمونیستی به آرامی سربرآورد و به خلق آثار نمایشی ای پرداخت که لقب چخوف ثانی را شایسته ی او کرد. نمایشنامه «وداع در ژوئن» او شاهکاری است که نمایشنامه نویسی امروز روسیه وامدار آن است.