عمرش کوتاه بود ، عمقش زیاد
هم مبارزه کرد ، هم مناظره. هم با شاه ، هم با گروهک ها.
هم کف خیابون ، هم پشت تریبون
لابه لای مبارزه ، دکترای داروسازی گرفت و نماینده مجلس شد.
گاه سی سال زودتر از زمان حرف میزد اما فهم نمیشد.
از منتظری می گفت ، از بنی صدر ، میرحسین موسوی ، سروش و...
برخلاف نوچه های بسیاری از سیاستمداران به ظاهر انقلابی که امروز
صاحب ثروت قارونی اند و تشنه ی قدرت فرعونی . مریدان او اغلب یا
شهیدند یا نخبه ی علمی و اسوه ی بصیرت و اخلاق .
او حزبی نداشت ، خودش حزب بود.
چو مؤمن بود !