کلا با مجموعه داستان های ارسطویی بیشتر ارتباط برقرار کردم تا با رمان هایش
شاید چون در داستان های کوتاهش حواسش بیشتر به ساختار هست و بیشتر به دنبال کشف لحظات ارزشمند زندگی و روابط هست ولی رمان هایش بیش از اندازه خودافشاگری و تکرار دارد
البته در این مجموعه هم آن تکرارها دیده میشود
فضاهای تکراری
راوی زن هنرمند فوق العاده نزدیک شخصیت نویسنده

داستان "من دختر نیستم" جزو داستانهای خوب مجموعه بود
این بریده ش را بخوانید
<img src="http://bayanbox.ir/view/2729455084567810471/2018-10-14-10-13-21.jpg" width="777" height="444" alt="description"/>

دو زن متفاوت یکی کاملا شهری و مستقل و یکی روستایی و مذهبی با هم ارتباطی عمیق برقرار میکنند و حرف هم را خیلی خوب میفهمند. این یکی فکر میکند چون هیچ وقت مثل زنهای ساده زندگی نکرده و دختر خوبی برای خانواده ش نبوده شاید اصلا دختر نیست و آن یکیبا تعریف کردن خاطره ی تلخ ازدواجش در سن پایین با مردی که از خودش چندین سال بزرگ تر است میگوید که شب ازدواج فریاد زده "من دختر نیستم" تا فرار کند.

داستان "فصل نهم از کتاب ولادیمیر پراپ" هم جزو داستانهای خوب کتاب بود