این کتاب، حاوی ۷۴ داستان کوتاه فارسی، در قرن ۱۴ می باشد. در یکی از داستان ها می خوانیم: در اوایل اسفند ۱۳۲0، تلگرافی به امضای یکی از خویشاوندان از تبریز رسید، مشعر بر اینکه سید محترمی، از علمای آن شهر که چندی قبل نسبتی با خاندان ما به هم رسانده، به اتفاق پسرش عازم مشهد است. خوب است به دیدنش بروم و اگر خدمتی از دستم برآید انجام بدهم. من خود سید را ندیده و نمی شناختم؛ ولی به ملاحظه صله ارحام که همیشه رعایت می کنم؛ هر روز صبح و عصر به گاراژهای مربوطه رفتم و سراغش را گرفتم. نشانی هایی دادم تا بلاخره روز سوم...