در ابتدا مایلم بگم که ار نظر من کتاب که به چند بخش تقسیمش کرده بودم ( در ذهنم تو ادامه جمله متوجه میشید) شبیه اینها بود : 1 نویسنده و پسرک : یاد انیمیشن های بچگیم افتادم که راوی با شخصیت که قادر به صحبت نبود و فقط ری اکشن نشون میداد صحبت می‌کرد و بهش مشاوره میداد . ۲ سانی و پسرک : یاد کتاب" دختری که نبود "افتادم منتها اینا رابطه شون عاطفی تر بود. ۳ دنیای سانی : یاد کتاب " الیس در سرزمین عجایب " افتادم که همه بخاطر یه نافرمانی به اعدام محکوم میشدن .  ۴ سفر سانی و پسرک : یاد انیمه های هایائو میازاکی افتادم منتها با گرافیکی کمی دیوانه وار تر.  
داستان درمورد یه پسره که به وسیله ی یه کتاب با دختری به نام سانی چونگ آشنا میشه و اونها به طور یهویی به تصمیم نویسنده به جستجو برای پیدا کردن یه شاعر نوجوون کره ای به نام یون سوک میرن.
داستان کوتاه بود و روند خوبی داشت . 
آخر سر از کاری که نویسنده کرد ناراحت بودم ولی چی بگم که نویسنده زندگی شخصیت رو به آتش میکشه . آخر سرم نشست فقط سیگارشو کشید . انگار که تمام شخصیت ها ( انگار که نه واقعا*) همشون فقط یه وسیله واسه پیدا کردن یون سوک بودن.  نویسنده خودش گفت که من فقط میخواستم اونا یون سوک رو پیدا کنن و الان هم برای اونا راه فراری نیست ، به من که باشه شاید داستانشون رو ادامه بدم ! تقریبا نویسنده سپرده ادامه ی داستان رو به یکی دیگه . پس باشه منم ادامه ش میدم فقط باید کل وقایع رو کاملا خوب حفظ کنم چون کتاب مال کتابخونه ی مدرسه ست . البته فعلا پیشمه تا بقیه شون هم تموم کنم.  حالا با اینکه یون سوک هم پیدا کرده اونم فرستاده آب خنک بخورن براش مهم نیست دیگه چه بلایی سر یون سوک بیاد ای کاش تو همون قبرش میموند . 
پ.ن: اون‌یکی جلد این کتاب از پیدایش از نظر من خیلی خوشگله😅