زنان نامرئی اثری جالب است که سوگیری داده‌ها در دنیایی طراحی شده برای مردان را افشا می‌کند. به نظر می‌رسد حتی در قرن بیست و یکم و در آرمان‌شهرهای فمینیستی هم همچنان به زنان به چشم جنس دوم نگاه می‌شود. یعنی همانطوری که دوبوار می‌گفت. 

کرولاین کریادو پرز در کتاب زنان نامرئی به این موضوع می‌پردازد که چطور تمام برنامه‌ریزی‌ها و سیاست‌های برنامه‌ریزی بر اساس داده‌هایی اشتباه انجام می‌شود که فقط مردان و نیازهای آنان را در نظر می‌گیرد. بسیاری از دغدغه‌ها که مختص زنان و مشکلات زنان است، توسط متخصصان برنامه‌ریزی، نادیده گرفته می‌شوند. این کتاب با بررسی تمام این موارد که حتی بسیاری از اوقات عمدی هم نیستند به این نتیجه می‌رسد که زنان برای عبور کردن از چنین داوری‌هایی مجبور به تحمل هزینه‌های روانی، جسمی و مالی می‌شوند.