الان فقط یادم میاد که مدام در طول کتاب انگشت به دهان می‌گزیدم و با بعضی تصویرها و تفسیرهاش حال می‌کردم.
دلم می‌خواد حالا که بخش اساطیری شاهنامه رو به همراه مقادیر خوبی مقاله و.. خوندم و مدتی هم سعی کردم جغرافیا و تاریخش رو با جغرافیا و تاریخ خودمون تطبیق بدم یه بار دیگه بخونمش.
        

          مگر می‌شود اسطوره های جهان را مطالعه کنی اما با جهان شاهنامه بیگانه باشی؟! شاهنامه خوانی صدها سال سرگرمی ایرانیان بوده و هست. و پرواضح که برای آنها تقویت روح حماسی تنها راه مقابله با دشمن شرقی و غربی بوده است. بله از لذتی مدام تا احیا روح سلحشوری و بینه ی پهلوانی کمترین تاثیرات شاهنامه هستند. در این کتاب یوسفعلی میرشکاک به سند ابیات شاهنامه در ابتدا فردوسی بزرگ را معرفی کرده و سپس به زوایای پنهان این اثر گرانبها می‌پردازد. حقایقی که در تاریخ گمشده‌ی ایران وجود داشته و مطمئنا کمتر ایرانی از آن باخبر است. مثلا این واقیعت که عقاید باستانی و خلق و خوی ایرانیان بیشتر از هر فرهنگ و تمدنی پذیرای مفاهیم و آموزه های اسلام بوده است و تاریخ و اسطوره به اثبات این امر کمک خواهد کرد.