بررسی زندگی بزرگان به خودی دچار ایراد و اشکال نیست بلکه نیت نویسنده در بزرگ نمایی بخش هایی از زندگی افراد موفق و تاکید در نشان دادن  سبکی از زندگی آنها که مورد پسندش است، ایراد دارد و نمی‌گذارد همه قشر خواننده‌ای از آشنایی با این بزرگان لذت ببرد 
 کتاب غلامعلی بسکی نیز از این دست  کتاب‌هاست.
او  در سبزوار متولد شد و از کودکی سخت کار کرد. او به دانشکده پزشکی رفت و تخصص زنان و زایمان گرفت. سپس به گنبد کاووس سفر کرد و کارهای عام المنفعه برای مردم انجام داد. وقتی دچار بیماری معده می‌شود ، به خام خواری روی می آورد و ثروتش را در راه حفظ طبیعت می‌گذارد و همکنون نیز جسد او پای درختی در گنبد کاووس دفن است.

در بزرگ‌منشی این شخصیت برای ایران و ایرانی حرفی نیست ولی چرا برای کودکان و نوجوانان که در سن رشد هستند، بخشی از زندگی  این شخص(خام خواری)  به صورت یک ارزش مثبت نمایانده می شود که تاثیر مطلوبی بر مخاطب ندارد؟

ایشان خام گیاه خوار بودند و در بخشی از زندگی‌شان خوردن گوشت حیوانات را متوقف کردند.تصویر گری کتاب زیباست و در بخشی از کتاب روی عکس گوشت‌های  مختلف علامت ضربدر زده است و ناخودآگاه مخاطب کودک خصوصا کودکی که خودش نسبت به غذا  بهانه‌گیر است را نسبت به گوشت خواری منفی می‌کند. در صورتی که ما از معصوم حدیث داریم بین وعده های مصرف گوشت نباید بیش از 40 روز فاصله بیوفتد.

نویسنده  نمی‌‌توانست به گونه‌ای از زندگی این مرد بزرگ و علاقه ایشان به طبیعت بگوید که  تصمیم ایشان مبنی بر نخوردن گوشت در کتاب کودک نیاید؟
همچنین  جای تعجب است که ایشان چرا اسم مراکز عام المنفعه‌ای که افتتاح کرده‌اند را از شخصیتهای غربی وام گرفته اند. خانه‌ی آلبرت شوایتزر و خانه گاندی.... آیا دکتر بسکی در میان چهره های شاخص ایران هیچ گزینه‌ای بهتر و ساده تر برای نام گذاری نیافتند؟ یا دلیل دیگری داشتند؟

خیلی خوب است که این موارد به ظاهر ساده(علت نام‌گذاری)  که در تقویت روحیه خودباوری  موثر است ، به نحوی در کتاب  آورده شود.